Zaparcie to zasadniczo zmiana w zachowaniu jelit. Występuje ono w różnych formach. Pacjenci opisują zazwyczaj tę dolegliwość jako nieregularne oddawanie stolca, a dokładnie: rzadziej niż trzy razy w tygodniu. Dodatkowo stolec może być zbyt twardy, zbyt mały lub zbyt trudny do wydalenia. Pacjenci czują również, że ich jelita nie są puste lub często muszą się „napinać”.
Zaparcia to szeroko pojęty problem, na który wpływ może mieć wiele czynników. U większości pacjentów nie można zidentyfikować pojedynczej przyczyny. Przewlekła choroba nerek lub dializy stwarzają większe ryzyko powstawania zaparć. Z powodu utraty czynności nerek i różnych innych czynników, takich jak brak odpowiedniego ruchu, zaburzona gospodarka płynów i zmniejszenie ilości błonnika w diecie1, cierpi przewód pokarmowy. Zaparcie jest jednym z najczęstszych objawów. Leki przepisywane na chorobę nerek, takie jak żelazo (głównie w postaci tabletek), lekarstwa wiążące fosforany czy potas, również mogą wywoływać problemy trawienne.1